Shtëpia e saj është e mbushur në dh_imbje. Muret nuk ia mbajnë ditët e zeza që ka pr0vuar. Kjo grua është Ruzhdie Lala. Jeton në Elbasan me të bijë dhe mbesën. Vite më parë e bija pës0i një aksi_dent që i tjetërs0i jeettën dhe tru_pin. Por dh_imbja më e madhe që e mb_yt gjyshe Ruzhdien, është së_mundja e rë_ndë që ka r0bëruar mbesën, Kristinën. Ajo është veçse 19 vjeçe dhe në pjesën e prapme të k0kës, tum0ri ka gje_ndur vend.
Emisioni ‘Shqiptarët për Shqiptarët’ shkoi në Elbasan për ta dëgjuar historinë e nënë Ruzhdies. Ruzhdia: Jetoj me vajzën time e mbesën. I kam të dyja të pamu_ndura, të së_mura. V_r_asje për mua është mbesa, 19 vjeç. Erdhi nga shkolla, më tha ‘nënë nuk po të dëgjoj’. Veç së_mundjes që i ka marrë dalëngadalë të lëvizjen e tr_upit, Kristina pës0i një paraIizë që i h0qi dhe zërin. Të gjitha këto fat-ke-qësi, janë mbledhur në zemrën e kësaj gjysheje, e cila q_an dhe q_an… sepse nuk mund ta shpët0jë mbesën.
Gjyshe Ruzhdia: Kristina ka dy meIan0ma tek ve_shët. Kaloi një paraIizë dhe i iku edhe e f0lura. Ka një vit që komunikojmë me të shkruar.
Vajza ime(nëna e Kristinës) është rr_ëzuar, h0qi tre hema_t0ma… por nuk kërkon asgjë për vete. Këmba do_razi mundohet t’i shërbejë Kristinës. Mbesa është për vit të parë për mami. Nuk del dot më, e lanë këmbët, e lanë duart, vetëm mendjen e ka të freskët. Më thanë që duhet një ndërhyrje, rr_ezik0n të mbetet ashtu si tr_ung po nuk u 0pe_rua. Mjekët më kanë thënë që 0per_imin duhet bërë sa më parë, por ai kushton mbi 20 mijë euro e unë nuk kam mundësi.
Si ishte Kristina perpara se te se_murej
Me këto vësh_tirësi përb_allet kjo grua që po shkon në të 70-tat. Çohet në mëngjes dhe shet ndonjë lule pranë va_rrezave të qytetit, për të nxjerrë sado para të mundet. Vajza dhe mbesa kanë nevojë për iIaçe dhe përkujdesje. E gjithë kjo peshë bie mbi shpatullat e gjyshe Ruzhdies, e cila i drejtohet shqiptarëve me fjalë që të përI0tin.
Gjyshe Ruzhdia: Unë mundohem, shes ndonjë tufë lule. Mundohem që të gjej ndonjë lek që t’i ushqej, por një shë_rim për Kristinën nuk e mbuloj dot. Goca ime po më ikën, 19 vjeç (q_an) ku të mb_y_tem unë. Unë s’po q_aj për gocën, por për mbesën, më ka marrë shpi_rtin e zem_rën. Nuk ka keeq më për mua, jam e gjym_tuar në shpi_rt e ze_mër.
Një lutje ka kjo nënë fatkeeqqe. Ndihmë… Kërkon ndihmën e shqiptarëve.