Blerimi dhe Riniani kanë vendosur të heqin dorë nga Antonela pas takimit që pati me Atdheun, të cilit i shprehu hapur pëlqimin.
Të dy ata kanë diskutuar për sjelljen e Antonelës dhe kanë ngritur dyshimet se ajo ka pëlqim të fortë për Atdheun, ndaj nuk duan të vijojnë njohjen me të.
Blerimi: U bëra pishman se mos u nxitova që të shkoja në takim. Rrezikova jetën. Antonela: Pse rr eziko ve kur mund të ishe nis më herët?
Blerimi: Isha nis herët, por kisha frikë mos vonohesha. Antonela: Thuaj të drejtën që kishe takim, jo për Antonelën.
Blerimi: Të thashë që je shumë konfuze. Nga ato njerëzit që i shaje e i urreje, u bërë dhe ndërmjetësuese që të bëje takim.
Antonela: Më fal. Blerimi: Jo më fal ti se kisha mendim ndryshe nga ti. Bëheni gjitha vajzat njëherësh dhe bëni dallavere. Sa djem të pëlqejnë këtu dhe jashtë?
Antonela: Jashtë asnjë. Blerimi: Asnjë? E pamë dje. Unë po të paralajmëroj. Antonela: Unë nuk të zgjedh më. Blerimi: Mos më zgjidh. Është fundi i botës?
Riniani: Është xhelozi e dështuar ajo që bëre për Olën. Blerim sa të përket ty, e gëzofsh Antonelën. Më pëlqejnë personat natyralë. E gëzofsh, në këto trekëndëshet e katërkëndëshet nuk jam.
Blerimi: Nuk e kam unë me tapi. Riniani: Nuk dua të vazhdoj më njohjen me Antonelën. Antonela: Jeni frymëzuar nga Atdheu. I dalloj detajet, nuk më ka çuar një mesazh “Si je?” Ti the je pikësynim për të më bërë për vete. Riniani: Unë nuk bëj lojëra, më shkruajte apo jo.